عناصر قالب بندی برای نمایش انواع خاصی از متن طراحی شده اند:
عنصر <b> اچ تی ام ال متن پررنگ را بدون هیچ اهمیت اضافی تعریف می کند.
عنصر <strong> اچ تی ام ال متنی را با اهمیت زیاد تعریف می کند. محتوای داخل معمولاً به صورت پررنگ نمایش داده می شود.
<b>متن پررنگ</b>
<strong>متن مهم</strong>
عنصر <i> اچ تی ام ال بخشی از متن را با صدا یا حالت متناوب تعریف می کند. محتوای داخل معمولا به صورت مورب نمایش داده می شود.
نکته: تگ <i> اغلب برای نشان دادن یک اصطلاح فنی، عبارتی از زبان دیگر، یک فکر و غیره استفاده می شود.
عنصر <em> اچ تی ام ال متن تاکید شده را تعریف می کند. محتوای داخل معمولا به صورت مورب نمایش داده می شود.
<i>متن مورب</i>
<em>متن دارای تاکید</em>
عنصر <small> اچ تی ام ال متن کوچکتر را تعریف می کند:
<small>متن کوچکتر</small>
عنصر <mark> اچ تی ام ال متنی را تعریف می کند که باید علامت گذاری یا برجسته شود:
<p>شذه <mark>علامت گذاری</mark> متن</p>
عنصر اچ تی ام ال <del> متنی را تعریف می کند که از یک سند حذف شده است. مرورگرها معمولاً با یک خط از متن حذف شده برخورد می کنند:
<p>شده <del>حذف</del> متن./p>
عنصر <ins> اچ تی ام ال متنی را تعریف می کند که در یک سند درج شده است. مرورگرها معمولاً زیر متن درج شده خط می کشند:
<p>شده <del>حذف</del> و<ins>تاکید</ins>متن</p>
عنصر <sub> اچ تی ام ال متن زیرنویس را تعریف می کند. متن زیرنویس نیم کاراکتر زیر خط معمولی ظاهر می شود و گاهی اوقات با فونت کوچکتر ارائه می شود. متن زیرنویس را می توان برای فرمول های شیمیایی مانند H2O استفاده کرد:
عنصر اچ تی ام ال <sup> متن بالا را تعریف می کند. متن فوق نویس نیم کاراکتر بالاتر از خط معمولی ظاهر می شود و گاهی اوقات با فونت کوچکتر ارائه می شود. متن فوق اسکریپت را می توان برای پاورقی استفاده کرد، مانند WWW[1]:
<p>است<sub>زیرنویس</sub>متن</p>
<p>است<sup>بالانویس</sup>متن</p>