++C یک زبان برنامه‌نویسی با «نوع‌بندی ایستا» (statically-typed)، فرم آزاد، (عموماً) کامپایل شونده، سطح متوسط، چندمنظوره و چند پارادایمی است. به بیان ساده ++C یک زبان برنامه‌نویسی پیچیده و کارآمد برای مقاصد عمومی است که بر مبنای C ساخته شده است. این زبان در سال 1979 از سوی «بیانه استروستراپ» (Bjarne Stroustrup) توسعه یافته است.
بسیاری از سیستم‌های عامل امروزی، درایورهای سیستم، مرورگرها و بازی‌ها از ++C به عنوان زبان اصلی خود استفاده می‌کنند. این امر موجب شده است که ++C امروزه یکی از محبوب‌ترین زبان‌ها به حساب آید. از آنجا که این زبان نسخه بسط/بهبودیافته زبان برنامه‌نویسی C محسوب می‌شود، C و ++C در اغلب موارد به صورت یکپارچه ++C/C مورد اشاره قرار می‌گیرند.
C++ اولین بار در سال 1985 منتشر شد، اما اولین نسخه استاندارد آن (C++98) در سال 1998 انتشار پیدا کرد. در سال 2003، C++03، با هدف رفع اشکالات شناسایی شده در C++98 و اطمینان از اینکه زبان قابلیت حمل و سازگاری بیشتری دارد، منتشر شد.
ارتقاء عمده بعدی این زبان هشت سال بعد (2011) انجام شد و C++11 نام گرفت. پس از آن،C++14 منتشر شد و پیشرفت های ساده ای انجام داد و باگ‌های C++11 را رفع کرد. نسخه C++17 دارای چندین ویژگی جدید و کتابخانه استاندارد بسیار گسترده است و در نهایت نسخه فعلی که در سال 2020 منتشر شد C++20 نامیده می شود.
کاربردهای زبان سی پلاس پلاس عمدتاً خیلی فراوان است. در بسیاری از صنایع مختلف از این زبان استفاده می‌شود. به علت اینکه این زبان یک‌زبان سطح بالا است میان توسعه‌دهندگان یک‌زبان محبوب به‌حساب می‌آید. در زیر فهرستی از ۱۰ کاربرد برتر C++ آمده است.
اکنون که از برخی از موارد استفاده C++ به عنوان یک زبان برنامه نویسی آگاه هستید، می توانید در مورد یادگیری آن تصمیم بگیرید. اگر هنوز در مورد آن مطمئن نیستید، در ادامه به چند دلیل برای یادگیری آن اشاره خواهیم کرد:
به شما در درک معماری کامپیوتر کمک می کند. از آنجایی که C++ یک زبان سطح پایین است که مستقیما با سخت افزار تعامل دارد، به شما این امکان را می دهد که نحوه عملکرد حافظه رایانه و ذخیره اطلاعات را بیاموزید.
به طور گسترده استفاده می شود. C++ برای ساخت سیستم عامل ها، مرورگرها، بازی ها و برنامه های کاربردی شناخته شده مانند محصولات Adobe مانند Photoshop، فیس بوک، محصولات Autodesk و بسیاری موارد دیگر استفاده می شود. برخی معتقدندC++ آنقدر پرکاربرد است که غیر قابل تعویض است.
از آنجا که ++C نسخه بسط یافته‌ای از C است، بخش زبان C آن کاملاً سطح پایین است. این امر موجب ارتقای زیادی در سرعت آن شده است که زبان‌های سطح بالا مانند پایتون یا جاوا نمی‌توانند ارائه کنند.
++C یک زبان با نوع‌بندی صریح است، یعنی این زبان به کامپایلر امکان فرضیه‌سازی در مورد نوع داده‌ها را نمی‌دهد. برای نمونه در این زبان نمی‌توانید عدد 10 را به صورت «10» بنویسید و انتظار داشته باشید که ++C متوجه شود این نوع دوم یک رشته است. بدین ترتیب کامپایلر می‌تواند خطاهای موجود در نوع‌بندی داده را پیش از اجرای برنامه تشخیص دهد.
++C از دست‌کم 7 سبک مختلف برنامه‌نویسی پشتیبانی می‌کند و توسعه‌دهنده‌ها آزادی عمل انتخاب هر یک را به دلخواه خود دارند. برخلاف جاوا و پایتون در این زبان مجبور نیستید از شیءها برای حل همه وظایف استفاده کنید. شما می‌توانید آن سبک برنامه‌نویسی را که با کاربردهای خاص شما سازگارتر است را انتخاب کنید.
برنامه‌نویسی شیءگرا به حل شهودی مسائل پیچیده کمک می‌کند. با بهره‌گیری از مفاهیم شیءگرایی در ++C می‌توان این مسائل پیچیده را با ساخت اشیا به مجموعه‌های کوچک‌تری تقسیم کرد.
قدرت ++C با بهره‌گیری از کتابخانه‌های استانداردی که در آن وجود دارد بسط بیشتری می‌یابد. این کتابخانه‌ها شامل الگوریتم‌های کارآمدی هستند که می‌توان در زمان کدنویسی استفاده گسترده‌ای از آن‌ها کرد. این امر به صرفه‌جویی عمده‌ای در تلاش‌های برنامه‌نویسی منتهی می‌شود که در غیر این صورت صرف اختراع مجدد چرخ می‌شدند.
حرف آخر:
کاربرد زبان برنامه نویسی c++ بسیار زیاد است و زبانی است که در همه‌جا استفاده می‌شود، اما عمدتاً در برنامه‌نویسی سیستم‌ها و سیستم‌های تعبیه‌شده بسیار مفید است. در اینجا برنامه‌نویسی سیستم به معنای توسعه سیستم‌عامل یا درایورهایی است که با سخت‌افزار ارتباط دارند. سیستم جاسازی‌شده به معنای چیزهایی است که اتومبیل، روباتیک و لوازم‌خانگی هستند.
